Medycyna tybetańska

Tradycyjna medycyna tybetańska jest prastarym naturalnym systemem uzdrawiania, rozpatrującym ciało człowieka jako całość na wielu poziomach- fizycznym, energetycznym, mentalnym. Zawiera dogłębną wiedzę na temat anatomii, fizjologii oraz patologii, jak również skuteczne metody diagnostyczne i terapeutyczne. Ponadto, posiada kompletny system filozofii, kosmologii i anatomii subtelnej połączonej z praktykami duchowymi.

Zdrowie jest postrzegane jako wielopoziomowy stan równowagi – umysłu, energii i ciała. Spośród trzech aspektów energia odgrywa najważniejszą rolę, ponieważ służy jako łącznik pomiędzy ciałem i umysłem. W medycynie tybetańskiej uważa się, że energia powstaje poprzez współoddziaływanie pięciu żywiołów tj. przestrzeni, powietrza, ognia, wody i ziemi. Podstawową właściwością przestrzeni jest pustość lub potencjał, z którego wyłaniają się wszystkie zjawiska. Element powietrza generuje ruch przyczyniający się do wzrostu i rozwoju żywiołu ognia, którego ciepło i gwałtowność prowadzą do powstania elementu wody. Główną funkcją wody jest płynność i integralności, natomiast ziemi wytrzymałość i stabilność.

Pięć żywiołów kondensują się do trzech szczególnych właściwości, zwanych trzema energiami (ang.: humors, tyb.: Nyepa, sansk.: Dosza) . Te trzy energie nazywane są Żółcią (tyb. Tripa), Flegmą (tyb. Beken) i Wiatrem (tyb. Lung); na poziomie umysłu są one związane z poszczególnymi emocjami (gniew, niewiedza, pożądanie) oraz posiadają odpowiednio właściwości gorąca, zimna i neutralności. Każda z nich pełni kreślone funkcje w organizmie i właśnie ich równowaga zapewnia zdrowie i dobre samopoczucie. (zobacz tabelka poniżej)

Trzy energii:

Przyczyny chorób według TMT

Do rozwoju choroby dochodzi, gdy owa chwiejna równowaga 3 energii zostaje zaburzona. Może do tego dojść pod wpływem czynników wewnętrznych, psychicznych, takich jak przeszkadzające emocje – nazywanych w medycynie tybetańskiej przyczynami pierwotnymi; bądź pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak niewłaściwe odżywianie, styl życia, wpływ negatywnych energii i klimatu – nazywanych przyczynami wtórnymi.

Uważa się, że pierwotna przyczyna wszystkich chorób to ignorancja (tyb. marigpa), niewiedza o naturze umysłu. Jest to punkt styczny z filozofią buddyjską, która twierdzi, że to właśnie niewiedza o prawdziwej naturze umysłu jest przyczyną wszelkiego cierpienia, włącznie chorób fizycznych czy psychicznych. Poprzez pracę z umysłem możemy osiągnąć stan stałego szczęścia oraz zdrowia.

Choć system tradycyjnej medycyny tybetańskiej jest jednym z najstarszych na świecie, jest wciąż z powodzeniem praktykowany do dziś, jak na wschodzie, tak i w krajach zachodnich. Współczesne badania naukowe potwierdzają nadzwyczajne korzyści tej dawnej tradycji medycznej.

Podstawowe cele terapii

• Zapobieganie chorobom

Zapobieganie chorobom, właściwa dieta i zdrowy styl życia to fundamenty TMT. Większość chorób chronicznych naszych czasów jest wynikiem zaburzeń mentalnych, nieodpowiedniej diety oraz niewłaściwego stylu życia. Cukrzyca i choroby układu sercowo-naczyniowego są tego przykładem.

• Leczenie chorób

Początkowe zaburzenie równowagi na poziomie energii manifestuje się następnie na poziomie fizycznym jako choroba. Aby przywrócić straconą równowagę między energiami należy rozpoznać przyczyny choroby i dobrać odpowiednią metodę leczenia.

Diagnoza w TMT

TMT używa trzech podstawowych metod diagnostycznych:

• obserwacja (tyb. lTa ba – patrzeć, obserwować) – ocena kształtu i profilu ciała pacjenta, cery, organów zmysłu ze szczególnym uwzględnieniem charakterystyk wyglądu języka oraz moczu.
• badanie palpacyjne (tyb. Reg pa – dotykać) – badanie pulsu oraz punktów wrażliwych. Badanie pulsu jest bardzo ważną metodą diagnostyczną stosowaną w większości medycyn wschodnich. Należy podkreślić, że sztuka analizy pulsu w medycynie tybetańskiej różni się od innych systemów.
• wywiad (tyb. Dri ba – zadawać pytania)

Leczenie w TMT

Cztery podstawowe metody terapeutyczne w TMT to: dieta, zdrowy styl życia, leki i terapie zewnętrzne.

• Dieta
  Według medycyny tybetańskiej każdy człowiek powinien znać swoją konstytucję w celu doboru odpowiedniej diety niezbędnej do zachowania równowagi w organiźmie.
• Styl życia

Zdrowy tryb życia według medycyny tybetańskiej to nie tylko regularne ćwiczenia, ale znalezienie odpowiedniej równowagi w każdym momencie dnia oraz we wszystkich aspektach życia ( przebudzenie, sen, jedzenie, ruch, seks, praca, odpoczynek). Wskazane jest znalezienie czasu na medytacje, ćwiczenia oddechowe czy jogę pozwalające zredukować stres fizyczny i mentalny, który jest przyczyną wielu chorób.

• Leki

Farmakopea tybetańska posiada szeroką gamę wieloskładnikowych leków ziołowych. Oprócz substancji roślinnych są używane minerały oraz wyjątkowo substancje pochodzenia zwierzęcego. Większość substancji terapeutycznych występuje na terenie Azji, ale istnieją minerały i zioła, które można znaleźć również w Europie. Środki lecznicze mogą być w postaci pigułek, proszków, wywarów, ekstraktów, kremów i maści. Główną chrakterystyką tybetańskich leków jest ich wieloskładnikowość. Prosty preparat może zawierać 10 różnych substancji natomiast inne medykamenty mogą posiadać nawet 70 składników. Skład leków, dobierany w oparciu o smak i właściwości substancji, ma pomóc w odzyskaniu rónowagi między trzema energiami. Współczesne badania naukowe wykazują skuteczność tych leków (zobacz Padma AG).

• Terapie zewnętrzne

Tradycyjna medycyna tybetańska ma do zaoferowania wiele terapii zewnętrznych, każdą z nich można zastosować pojedyńczo lub w połączeniu z innymi.

Masaż – Kunye (tyb. bsKu mNye)
Ku Nye jest formą masażu terapeutycznego i częścią integralną tradycyjnej medycyny tybetańskiej. Może być zastosowany do podtrzymania lub przywrócenia równowagi trzech energii. (czytaj więcej)

Moksa – Metsa (tyb. Me bTsa) Moksa jest terapią zewnętrzną polegającą na dostarczeniu ciepła specyficznym punktom na ciele. W TMT istnieje 20 typów moksy dla wielu problemów zdrowotnych.

Akupunktura – Turcze (tyb. Thur dPyad)
Sztuka akupunktury tybetańskiej była na wiele lat stracona, ale dzięki pracy i badaniom dr. Nidy Chenagtsanga powraca się dziś do jej stosowania. Jest to system odmienny od powszechnie znanego z medycyny chińskiej.

Bańki – Mebum (tyb. Me Bum)
W medycynie tybetańskiej stawia się miedziane bańki w celu złagodzenia bólu i odblokowania energii.

Ponadto wykorzystuje takie terapie jak:

• balneoterapia z użyciem ziół – Lum (tyb. Lums)
• puszczanie krwi – Targa (tyb. gTarga)
• kompresy – Dug (tyb. Dugs)
• terapia pałeczkowa – Yukczo (tyb. dByug bChos)
• moksa mongolska – Horme (tyb. Hor Me) – moksa z użyciem ciepłego olejku i ziół

Wprowadzenie

Tybetańskie leczenie mantrami jest starożytną metodą uzdrawiania, wywodzącą się z w dużej mierze z tradycji Ngakpa (świeckich praktykujących, joginów). Jej bezpośrednim dzierżawcą jest dr Nida Chenagtsang.

W tradycyjnej medycynie tybetańskiej zakłada się, iż u podstaw każdej choroby występują określone zaburzenia energii subtelnych. Leczenie mantrami wykorzystuje energię dźwięku jako narzędzie wspomagające uzdrawianie, docierając do podstawowych przyczyn choroby. W technice tej używa się starożytnych mantr, które potrafią uchwycić esencję dźwięku, wykorzystując słowa z sanskrytu lub z języka tybetańskiego.

Leczenie mantrami może być stosowane zarówno w celu polepszenia jakości życia, jak i uzdrawiania. Mantry te są skuteczne, proste w użyciu i dostępne dla wszystkich bez względu na wiek, płeć, przynależność kulturową czy duchową.